Γράφει η Δημοσιογράφος Φαίη Ουζούνη
Μια εβδομάδα μόλις έχει περάσει από την μέρα που η Αμερική εξέλεξε τον 45ο Πρόεδρο της. Έπειτα από έναν σκληρό προεκλογικό αγώνα τριών χρόνων ο Ντόναλντ Τραμπ κατάφερε, ανατρέποντας όλα τα δεδομένα να επικρατήσει έναντι της Χίλαρι Κλίντον και να είναι αυτός που πλέον θα κάθεται στο πολυπόθητο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου. Ο φιλόδοξος μεγιστάνας επιχειρηματίας, που έγινε γνωστός μέσα από τους γάμους του, την επιχειρηματική του ζωή που γυρίστηκε σε ριάλιτι, τις συμμέτοχες του σε πολλές σειρές/ταινίες, τον εκρηκτικό, αλλά παράλληλα ευθύ χαρακτήρα του και τον καυστικό του λόγο,κατάφερε να πάρει το χρίσμα από τους Ρεπουμπλικάνους και να ανατρέψει όλα τα προγνωστικά.
Οι κύριοι άξονες του Τραμπ που κατάφεραν να πείσουν τον αμερικανικό λαό ήταν η μείωση του φορολογικού συντελεστή στις επιχειρήσεις, η κατάργηση του φόρου ακίνητων, η ίδρυση βιομηχανιών και νέων θέσεων εργασίας καθώς επίσης και η δημιουργία τοίχους στα σύνορα της Αμερικής με το Μέξικο ώστε να σταματήσει η παράνομη μετανάστευση. Ακόμα να «πολεμήσει» το ISIS. Όπως είπε χαρακτηριστικά: «θα εργαστούμε εκ του σύνεγγυς με το ΝΑΤΟ, σε αυτή την αποστολή εναντίον του ισλαμικού κράτους».
Τέλος η επαναδιαπραγμάτευση της εμπορικής συμφωνίας με τη Βόρεια Αμερική και η κατάργηση του Obama care στη δημόσια υγεία και αντικατάσταση. Γιατί όμως η εκλογή του Τραμπ έκανε πολλούς να κλάψουν; Μπορεί να επιστρατεύτηκε κάθε λογής celebrity και μη, να έβαλαν λυτούς και δεμένους για να καθοδηγήσουν το λαό να ψηφίσει την Κλίντον, όμως απέτυχαν. Μεγάλη στενοχώρια και στους πολιτικούς ηγέτες, που τους έπιασε πανικός, γιατί τους έβγαλε από το πρόγραμμα.. Βλέπετε αλλιώς τα είχαν υπολογίσει. Λίγοι ήταν αυτοί που χαιρέτησαν τη νίκη του Ρεπουμπλικάνου πραγματικά.
Φυσικά τα media, οι δημοσιογράφοι και οι δημοσκοπήσεις δε θα μπορούσαν να λείπουν από όλο αυτό. Για ακόμα μια φορά οι πληρωμένες δημοσκοπήσεις έπεσαν έξω αφού μόνο στόχο είχαν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, καθώς απεδείχθη περίτρανα ότι η προσπάθεια αποστροφής λειτουργεί αντιστρόφως. Μας το έχει αποδείξει προσφάτως και η ελληνική πραγματικότητα με το δημοψήφισμα. Παρόλο που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης λειτούργησαν «γκεμπελικά» υπερασπίζοντας το ναι, το αποτέλεσμα ήταν το αντίθετο. Όπως και στην περίπτωση της Βρετάνιας που όπως είπαν πολλοί κοιμήθηκαν με BRΙMAIN και ξύπνησαν με BREXIT.
Αυτή η εκλογή όπως φάνηκε αποτέλεσε ένα μεγάλο χτύπημα ενάντια στη παγκοσμιοποίηση, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στη καθεστωτική ελίτ και στα λόμπυ. Πολλοί επίσης έκαναν λόγο ότι ο νέος πλανητάρχης ψηφίστηκε από αμόρφωτους, ρατσιστές, κατώτερης κοινωνικής ομάδας και χαμηλοεισοδηματίες. Αυτοί όμως είναι οι ίδιοι ψηφοφόροι που πριν 8 χρόνια εξέλεξαν τον Ομπάμα. Απαρατήρητο όμως δεν πρέπει να περάσει το γεγονός ότι ο Τραμπ κατάφερε να κερδίσει τις αμιγώς Δημοκρατικές πολιτείες κλειδιά, τη Φλόριντα, το Οχάιο, την Νότια Καρολίνα και την Πενσυλβάνια.
Εντύπωση έκανε μάλιστα στην ελληνική ηγεσία ότι το 75% της ομογένειας ψήφισε για πρόεδρο τον Ρεπουμπλικάνο. Θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε αυτή την κίνηση των Ελλήνων του εξωτερικού αναμενόμενη, αφού οι περισσότεροι είναι επιχειρηματίες, αλλά το πιο βασικό αγαπούν την μητέρα πατρίδα Ελλάδα. Βλέπουν το σαθρό σύστημα, την λανθασμένη πολιτική και προσπαθούν να βοηθήσουν με τον τρόπο τους από μακριά, αλλά και να κερδίσουν μια ασφαλή και καλύτερη ζωή στη ξενιτιά. Φυσικά θα αναρωτιούνται κάποιοι τι σχέση έχουν οι αμερικανικές εκλογές με την Ελλάδα, γιατί ασχολούμαστε και τι μας ενδιαφέρει.
Και όμως έχουν. Η Αμερική είναι σε άμεση συνάρτηση με την Ευρώπη, συνεπώς και με την Ελλάδα. Η γνώμη της επηρεάζει, όπως και οι πράξεις της. Συγκεκριμένα η Ελλάδα μπορεί να είναι μια μικρή χώρα αλλά τα τελευταία χρόνια έχει βρεθεί πολλές φορές στο επίκεντρο των παγκόσμιων πολιτικών εξελίξεων, τόσο για τη σημαντική γεωπολιτική της θέση, όσο και για την οικονομική κρίση.
Ποιο είναι λοιπόν το συμπέρασμα αυτών των εκλογών; Το αποτέλεσμα αυτών των εκλογών είναι ένα ακόμα σημάδι ότι ο κόσμος προχωράει και η κοινή γνώμη δεν χειραγωγείται. Η Αμερική περνάει σε μια πιο συντηρητική πολιτική και η Ευρώπη των εθνών γεννιέται. Δεν είναι τυχαίο το BREXIT, η άνοδος της Λεπέν και του AFD. Σειρά τώρα έχουν οι εκλογές της Αυστρίας το Δεκέμβριο. Ας ηρεμήσουν όσοι φοβούνται. Ας αφήσουν τις τρομοκρατίες και τα δακρύβρεχτα σχόλια και ας δώσουν μια ευκαιρία στην Αμερική να αποδείξει ότι μπορεί να είναι μια χώρα, με εθνική πολιτική και εθνικά όρια.