ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ

«Οι ευρωπαίοι χρηματοδότες μας έθεσαν όρο ότι αν δεν γίνει ο σταθμός της Βενιζέλου, δεν θα χρηματοδοτήσουν το υπόλοιπο έργο»

Στη Euro τηλεόραση και στη εκπομπή «Ο Συμπαραστάτης του Δημότη», έδωσε συνέντευξη εφ’όλης της ύλης ο Πρόεδρος της Αττικό Μετρό, Γιάννης Μυλόπουλος. Ο πρώην πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης μίλησε για όλα τα ζήτημα γύρω από το μεγάλο έργο του μετρό της Θεσσαλονίκης και αν θα είναι τελικά έτοιμο το 2020. 

 

Φανταζόσασταν ποτέ ως φοιτητής της Πολυτεχνικής Σχολής ότι θα ερχόταν η μέρα που θα ήσασταν πρόεδρος της Αττικό Μετρό;|
Όταν ήμουν φοιτητής δεν υπήρχε καν το μετρό. Είναι περίεργο το τι φαντάζεται κανείς όταν είναι νέος. Μετρό υπήρχε στις ευρωπαϊκές χώρες. Ταξιδεύαμε και βλέπαμε τις δυνατότητες της τεχνολογίας και στο μετρό και στο τραμ και γενικά στις συγκοινωνίες .  Το ζηλεύαμε. Ήρθε η σειρά και για τη χώρα μας να εκσυγχρονίσει τις συγκοινωνίες της. Η Θεσσαλονίκη καθυστέρησε πολύ. Η Αθήνα αξιοποίησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004 και πρόλαβε και έκανε τις βασικές υποδομές. Μην ξεχνάμε ότι η Αθήνα είναι μια πόλη η όποια έχει μετρό, τραμ, λεωφορεία, προαστιακό, έχει το τόσα μέσα συγκοινωνίας που λειτουργούν συμπληρωματικά. Έχει ακόμα και την Αττική οδό, που έδωσε μεγάλη ανάσα στην πόλη. Το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι ένα σύγχρονο «γεφύρι της Άρτας». Ξεκίνησε 30 χρόνια πριν σαν διακήρυξη. Το 2006 δημοπρατήθηκε. Ήταν η πρώτη σοβαρή κίνηση που έγινε και είχε ως ορίζοντα να ολοκληρωθεί το 2012. Όμως από μια σειρά λόγων, έφτασε το 2013, το 2014 και το έργο σταμάτησε εντελώς. Τώρα το 2016 που αναλάβαμε εμείς ως νέα διοίκηση ξανά ξεκινήσαμε το έργο και έχουμε χρονοδιάγραμμα της ολοκλήρωσης της βασικής γραμμής του το 2020. Στη συνέχεια βέβαια θα υπάρξουν και επεκτάσεις γραμμών. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξουν και αλλά μέσα συμπληρωματικά, ώστε η Θεσσαλονίκη να γίνει μια σύγχρονη πόλη του 1.000.000 κατοίκων.

 

Δεν θα έπρεπε αυτά τα συγκοινωνιακά μέσα που φέρνουν την ανάπτυξη , να είχε προβλέψει να τα κάνει νωρίτερα το κράτος;
Βεβαίως έτσι είναι. Ο τεχνικός εκσυγχρονισμός και η  αξιοποίηση των σύγχρονων μέσων μεταφοράς, των συγκοινωνιών, της τεχνολογίας, έπρεπε να έχει γίνει δεκαετίες νωρίτερα. Το λέω αυτό όχι μόνο με την έννοια της εξυπηρέτησης του πολίτη, που και μόνο αυτό θα αρκούσε ως κίνητρο τον κυβερνήσεων, αλλά με την έννοια κυρίως του αν θέλει η Ελλάδα να αποκτήσει μια οικονομική ανάπτυξη η οποία να είναι βιώσιμη και αυτοτροφοδοτούμενη. Να μην εξαρτάται από ξένους παράγοντες. Το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να έχουν κάνει είναι οι υποδομές. Κανείς δεν θα έρθει να επενδύσει σε μια χώρα που δεν έχει υποδομές, δεν έχει δρόμους , δεν έχει αεροδρόμια, δεν έχει τρένα, δεν έχει συγκοινωνία και μέσα, δεν έχει τη δυνατότητα ο πολίτης, ο τουρίστας, ο επιχειρηματίας και γενικά η αγορά, να κινηθεί με τους σύγχρονους τρόπους που προσφέρει η τεχνολογία. Άρα η προϋπόθεση για οικονομική ανάπτυξη είναι η δημιουργία υποδομών. Αυτό είναι γνωστό και σε όσους ασχολούνται με την οικονομική θεωρία και σε όσους ασχολούνται με τα τεχνοκρατικά ζητήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι η ευρωπαϊκή ένωση τις τελευταίες δεκαετίες χρηματοδοτεί κατά προτεραιότητα έργα υποδομών. Η Θεσσαλονίκη δεν τα έχει καταφέρει αυτά. Οι ευθύνες είναι κατά το ήμισυ στους κυβερνώντες και κατά το ήμισυ σε εμάς στη πόλη. Μας αρέσει να διχαζόμαστε, να βρίσκουμε τεχνητά διλήμματα είτε είναι ποδοσφαιρικά, είτε είναι γεωγραφικά, είτε αφορά την τεχνολογία και την παράδοση, είτε μετρό ή αρχαία. Τόσα χρόνια υπήρχε το δίλημμα ή αρχαία ή μετρό, λες και η πόλη δεν είχε την τεχνολογία και να γνωρίζει και να συμφιλιωθεί με την παράδοση. Το αυτονόητο ήταν αυτό που σταμάτησε και ταλαιπώρησε την πόλη.

 

Τι έμεινε τελικά στη πόλη; Η μιζέρια;
Έμεινε η μιζέρια , η διχόνοια και η εσωστρέφεια. Η ανάπτυξη πρέπει να έχει εξωστρέφεια για να βλέπεις πως σε βλέπουν οι άλλοι από έξω και να αναπτύξεις αυτά που τους προσελκύουν. Αυτή τη λογική έχουμε ενσωματώσει τώρα εμείς. Αντιμετωπίζουμε τον πολιτισμό και την παράδοση όχι μόνο σαν απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου η πόλη να βρει τον εαυτό της, αλλά το αντιμετωπίζουμε και ως μέσο οικονομικής ανάπτυξης. Σαν μια πηγή. Λένε, και συμφωνώ ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας είναι ο πολιτισμός της. Γιατί είμαστε γνωστοί; Για την ιστορία, την παράδοση και τον πολιτισμό μας. Είμαστε η χώρα η όποια γέννησε τον πολιτισμό, την επιστήμη, το θέατρο, τη τέχνη. Επομένως αυτόν τον παράγοντα δεν θα έπρεπε να τον βλέπουμε μόνο ως ανεκτίμητο, αλλά και ως παράγοντα που θα μας βοηθήσει να βρούμε το νήμα της οικονομίας. Έχουμε σαν χώρα μοναδικούς φυσικούς καρπούς που δίνει η γη μας και έχουμε και έναν πολιτισμό και μια παράδοση μοναδική στον κόσμο. Το μετρό της Θεσσαλονίκης είναι ένα κακό παράδειγμα αξιοποίησης πολιτισμού και παράδοσης στην ανάπτυξη. Το σημείο της διαφωνίας τόσα χρόνια ήταν ο σταθμός της Βενιζέλου και αν θα έπρεπε τα αρχαία να μείνουν στη θέση τους και να γίνει και ο σταθμός του μετρό, μια λύση που τώρα ενσωματώσαμε και προωθήσαμε, ή θα έπρεπε για λογούς κακής νοούμενης οικονομίας να πετάξουμε τα αρχαία κάπου και να συνεχίζαμε το έργο σαν να μην υπάρχουν.

 

Κινδύνεψε το έργο να βρεθεί στον αέρα εξαιτίας τους σταθμού της Βενιζέλου;
Οι ευρωπαίοι, οι χρηματοδότες μας δηλαδή, έθεσαν όρο ότι αν δεν γίνει ο σταθμός της Βενιζέλου, που είναι ο κεντρικός της πόλης, δεν θα χρηματοδοτήσουν το υπόλοιπο έργο. Άρα με την έννοια αυτή κινδύνεψε το έργο. Βεβαία ο λόγος για τον οποίο σταμάτησε το έργο δεν ήταν ο σταθμός Βενιζέλου. Το είπα ως παράδειγμα, για να δείξω ότι η Θεσσαλονίκη αντί να κοιτάξει να ενωθεί γύρω από το έργο που όλοι χρειάζονται, διάλεγε στρατόπεδα. Αυτό δείχνει έλλειψη παιδείας και ανωριμότητα της πόλης. Νομίζω ότι τώρα η Θεσσαλονίκη το έχει καταλάβει και έχει ξεπεράσει τους ανταγωνισμούς του παρελθόντος. Είμαστε στη φάση που όλοι οι εμπλεκόμενοι έχουμε αντιληφθεί ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Το πρώτο πράγμα που κάναμε όταν αναλάβαμε την διοίκηση είναι να συγκροτήσουμε μια επιτροπή και να κάνουμε ένα συμφωνητικό μεταξύ του υπέργειου πολιτισμού, το δήμο Θεσσαλονίκης, το υπουργείο υποδομών και την Αττικό Μετρό. Ένα συμφωνητικό που λέει ότι ο σταθμός θα γίνει και οι αρχαιότητες θα αναδειχθούν. Έτσι προχωρήσαμε στη λύση του σταθμού Βενιζέλου, ο οποίος είναι μια πόλη κάτω από την πόλη. Έρχονται επιστήμονες και δημοσιογράφοι από όλο το κόσμο. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Πιστεύω ότι η Βενιζέλου που θα είναι και μουσείο και αρχαιολογικός χώρος και υπερσύγχρονος σταθμός μετρό, θα είναι ένα μοναδικό φαινόμενο στο κόσμο. Αυτό θα προκαλέσει μεγάλη τουριστική ανάπτυξη, μεγάλη κίνηση στην ευρύτερη αγορά της Θεσσαλονίκης. Η αλήθεια είναι ότι έκλεισαν πολλά καταστήματα λόγω του μετρό. Όχι εξαιτίας του έργου, αλλά της καθυστέρησης που είχε. Ξέρουν όμως αυτοί ότι όσο πιο γρήγορα ολοκληρωθεί το έργο, τόσο πιο γρήγορα θα έρθουν σε προνομιακή θέση.

 

Αν συνδέσουμε όλα αυτά τα αναπτυξιακά έργα που θα γίνουν στη Θεσσαλονίκη, ποια θα είναι η εικόνα της πόλης το 2020 και μετά;
Μια Θεσσαλονίκη και μια Βόρεια Ελλάδα η όποια θα σταθεί στα πόδια της, γιατί θα έχει αναπτύξει τη δική της πλουτοπαραγωγική πηγή. Θα στηριχτεί στον πρωτογενή τομέα και θα αποκτήσει επιχειρηματική και εμπορική κίνηση, καθώς θα υπάρχουν οι υποδομές και τα κίνητρα για να έρθουν και να συναλλαγούν μαζί μας οι ενδεχόμενοι πελάτες. Επίσης ο τομέας του τουρισμού πρέπει να ευνοηθεί. Η Θεσσαλονίκη, η Βόρεια Ελλάδα, η Χαλκιδική έχουν μεγάλο φυσικό κάλος. Εγώ όμως θα έλεγα ότι πρέπει να αναπτυχθεί και η παιδεία. Η Θεσσαλονίκη έχει το μεγαλύτερο πανεπιστήμιο της Ελλάδας και των Βαλκάνιων, συν το ΠΑΜΑΚ, συν το διεθνές πανεπιστήμια, συν τα ΤΕΙ. Είναι μια πόλη που εύκολα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε εκπαιδευτικό πάρκο. Να προσελκύσουμε δηλαδή φοιτητές, ερευνητές και επιστήμονες από παντού. Την πρώτη ύλη για όλα αυτά την είχαμε. Την τεχνολογική εξέλιξη δεν είχαμε και την πολιτική βούληση. Το μάνατζμεντ ουσιαστικά της υπόθεσης αυτής.

 

Από την πλευρά της κυβέρνησης δίνεται βάρος στην ολοκλήρωση σημαντικών έργων σωστά;
Αυτό είναι αλήθεια. Υπάρχουν  δυο αντίρροπες αντιλήψεις για το πώς θα έρθει η οικονομική ανάπτυξη. Υπάρχουν αυτοί που ισχυρίζονται ότι η ανάπτυξη θα έρθει από τις ιδιωτικές επενδύσεις, άρα δεν χρειάζεται ο δημόσιος τομέας και υπάρχουν και αυτοί που πιστεύουν , εξίσου εσφαλμένη άποψη, ότι δεν χρειαζόμαστε τον ιδιωτικό τομέα και το δημόσιο μπορεί να εγγυηθεί την οικονομική ανάπτυξη. Η αλήθεια νομίζω είναι στη μέση. Η Ελλάδα χρειάζεται πρώτα το δημόσιο να ανοίξει το δρόμο, να χρηματοδοτήσει τις υποδομές και μετά να έρθουν οι ιδιώτες να επενδύσουν. Χρειάζεται ισοβαρής συμμετοχή. Η σημερινή κυβέρνηση το έχει αντιληφτεί αυτό και δίνει μεγάλη σημασία στις επενδύσεις που ξεκινούν από το δημόσιο, προκειμένου να αξιοποιηθούν μετά από ιδιώτες.  Ακόμα και στις ΗΠΑ, την πρωτεύουσα του καπιταλισμού, οι επενδύσεις ξεκινούν από το  δημόσιο. Αυτή τη στιγμή η Θεσσαλονίκη κινείται οικονομικά από ένα μεγάλο έργο. Γίνονται εκατοντάδες χιλιάδες επενδύσεις το χρόνο για την κατασκευή του μετρό. Δώσαμε δουλειά σε 1500 ανθρώπους, συν τους προμηθευτές και τους εργολάβους. Περίπου 5.000 άτομα είναι ο κύκλος.

 

Τι φαντάζεστε για εσάς το 2017 και τι θα πρέπει να καταλάβουν ηγέτες και απλός λαός; Τι θα τους λέγατε;
Θα έλεγα ότι πρέπει να καταλάβουν ότι ο εχθρός της Ελλάδας δεν βρίσκεται μέσα στη χώρα, αλλά έξω. Μας έχει επιβληθεί από μια άρχουσα τάξη της Ευρώπης και της Αμερικής, ένα πολύ άδικο καθεστώς λιτότητας. Για να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά πρώτα χρειάζεται ομοψυχία. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι θα πιστεύουμε τα ίδια. Όμως μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα ελάχιστο πρόγραμμα αρχών και αξιών στο οποίο μπορούμε να κτίσουμε τις διαφορές μας. Αυτή η χώρα δεν θα προχωρήσει αν δεν αξιοποιήσει το σύνολο του δυναμικού της. Ο αγώνας και για τους Θεσσαλονικείς πρέπει να είναι ενιαίος και ενωμένος. Πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που μας αξίζουν. Τώρα για εμένα. Βρέθηκα στην ευτυχή θέση να διοικώ ένα έργο χρήσιμο για του συμπολίτες μου. Αυτόν τον τομέα θα τον υπηρετήσω όπως υπηρέτησα και το Πανεπιστήμιο. Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα να ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα και η καινούργια χρονιά να είναι καλύτερη από αυτή που θα φύγει.

Αφήστε μια απάντηση