Ένα παιδί, τυπικά, λαμβάνει τη ζάχαρη που χρειάζεται ο οργανισμός του για ενέργεια, ούτως ή άλλως, από τα φρούτα. Τι γίνεται όμως με την επεξεργασμένη ζάχαρη και τα γλυκά του εμπορίου; Όλοι ξέρουμε πόσο απολαυστικά είναι τα τρόφιμα που περιέχουν ζάχαρη. Οι περισσότεροι μάλιστα είναι αδύνατο να αντισταθούμε στη θέα ενός λαχταριστού σιροπιαστού ή ενός πλούσιου κέικ σοκολάτας ενώ αρκετοί, όταν θέλουμε αδήριτα γλυκό ή δεν είμαστε συναισθηματικά καλά, μπορούμε να καταναλώσουμε ακατάσχετες ποσότητες σοκολάτας, ακόμα κι αν είναι από το περίπτερο.
Πότε, όμως, είναι σωστό για ένα παιδί να φάει ζάχαρη για πρώτη φορά, είτε από κάτι που φτιάξατε εσείς (κέικ, μπισκότα κ.λπ), είτε από ένα συσκευασμένο γλυκό/σοκολάτα/ κουλουράκι του εμπορίου; Να το καθυστερήσετε όσο περισσότερο γίνεται ή να του δώσετε αφού,αργά ή γρήγορα, κάποια στιγμή θα έρθει σε επαφή; Πρόκειται για ένα ερώτημα που διχάζει και ταλαιπωρεί πολλούς γονείς. Όλοι ξέρουμε ότι η επεξεργασμένη ζάχαρη δεν κάνει καλό και, φυσικά, δεν είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη του. Επιπλέον, ο οργανισμός ενός παιδιού είναι σίγουρα πιο επιρρεπής στο να αρχίσει να ζητάει κάτι επίμονα αν του αρέσει (πόσο μάλλον αν του το απαγορεύσετε, όπου εκεί το γλυκό θα γίνει 80 φορές πιο επιθυμητό). Κατά 99% τα γλυκά (τόσο τα χειροποίητα, όσο και του εμπορίου) θα του αρέσουν. Σύμφωνα με έρευνες, μάλιστα, είμαστε γενετικά προσιατεθειμένοι να αγαπάμε τη γλυκιά γεύση. Γιατί;
Οι ειδικοί ερμηνεύουν αυτή τη φυσική προδιάθεση για το γλυκό ως μια πρόνοια της φύσης, που θέλει να μας ωθήσει προς την κατανάλωση υδατανθράκων (που έχουν γλυκιά γεύση), οι οποίοι είναι απαραίτητοι για να έχουμε ενέργεια και να διατηρηθούμε στη ζωή, και να μας προστατεύσει από τα πικρά, που είναι συχνά και τα δηλητήρια. Σε κάθε περίτπωση, οι περισσότεροι γονείς προσπαθούν να το καθυστερήσουν όσο περισσότερο γίνεται. Ειναι εύκολο; Όχι. Δε γίνεται να κρύβεσαι συνέχεια από ένα παιδί το οποίο, προφανώς, θα θελήσει να φάει αυτό που τρώτε κι εσείς. Επιπλέον, όπως προαναφέραμε, κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, θα έρθει σε επαφή με τον κόσμο των γλυκών, είτε επειδή κάποιος παππους/γιαγιά θα δώσει, είτε βλέποντας τι τρώνε άλλα παιδάκια. Τελικά ποια η θέση σας ως γονιός; Να κρύβετε τα γλυκά; Να τα δίνετε σε ελεγχόμενες ποσότητες; Ή μήπως να είστε λίγο πιο χαλαροί;
Τι συνιστούν οι ειδικοί λοιπόν;
Αρχικά, σύμφωνα με τον αυστραλό διατροφολόγο Jayta Szpitala, μπορείτε να ξεκινήσετε να δίνετε ζάχαρη γύρω στα 2 με 3 τους χρόνια. Η συνιστώμενη ποσότητα, μάλιστα, είναι 6 κουταλιές της ζάχαρης συνολικά ανά ημέρα. Τονίζει ότι αν ένα παιδί είναι κινητικό, μπορεί να τρώει ένα μικρό γλυκό ως σνακ κάθε μέρα. Αν, πάλι, είναι περισσότερα κιλά από το «φυσιολογικό» επειδή δε μπορείτε να του στερήσετε το γλυκό αφού θα το θέλει ακόμα περισσότερο,μπορείτε να του δίνετε δύο φορές την εβδομάδα. Προτιμήστε να μη δίνετε πάντα το ίδιο γλυκό, αλλά να το εναλλάσσετε (μια μέρα ένα σοκολατάκι, την άλλη ένα μπισκότο, την άλλη γιαούρτι με μέλι, την άλλη μια λεπτή φέτα ψωμί με πραλίνα φουντουκιού κ.τλ.) και πάντα να δίνετε μικρή μερίδα. Επιπλέον, αποφύγετε τα πολύ λιπαρά γλυκίσματα που υπάρχουν στα ράφια του σούπερ μάρκετ, π.χ. με γέμιση ή επικάλυψη σοκολάτας (είναι γεμάτα θερμίδες και κακά λιπαρά). Προτιμήστε κάτι πιο σπιτικό και ιδανικά φτιαγμένο από τα χεράκια σας.
http://www.bovary.gr/health-diary/8269/telika-se-poia-ilikia-kai-posa-glyka-mporoyme-na-dinoyme-se-ena-paidi